Τα θερμικά μονωμένα κτήρια πρέπει να προστατεύονται από την υγρασία που υπάρχει στον θερμό εσωτερικό αέρα των θερμαινόμενων χώρων. Το έργο της προστασίας των κτηρίων από την υγρασία το έχουν αναλάβει ειδικές μεμβράνες ελέγχου υδρατμών και αεροστεγανότητας.

Όταν ο εσωτερικός θερμός αέρας μπορεί να ρέει ανεμπόδιστα μέσα από την τοιχοποιία και τη θερμομόνωση της, ψύχεται και δημιουργεί συμπυκνώματα καθώς φέρει μεγάλο ποσοστό υγρασίας. Τα συμπυκνώματα αυτά, παραμένουν στα δομικά στοιχεία του τοίχου και της θερμομόνωσης και δημιουργούν σημαντικές ζημιές στα δομικά στοιχεία του κτηρίου καθώς προκαλούν διάβρωση και μούχλα με αποτέλεσμα να σαπίζει η θερμομόνωση και τα δομικά στοιχεία να χάνουν την αντοχή τους.

Η παρουσία της μούχλας στην τοιχοποιία συνδέεται με την πρόκληση προβλημάτων υγείας καθώς οι μύκητες που σχηματίζονται απελευθερώνουν MVOCs (μικροβιακές πτητικές οργανικές ενώσεις) και σπόρια ως δευτερογενή μεταβολικά προϊόντα που είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία καθώς αποτελούν κύρια αιτία αλλεργιών. Θα πρέπει να αποφεύγεται από όλους τους ανθρώπους κάθε ηλικίας η επαφή με τους μύκητες μούχλας καθώς τα MVOCs και τα σπόρια μπορούν να εισχωρήσουν στο ανθρώπινο οργανισμό είτε μέσω της αναπνοής είτε μέσω των τροφίμων.

Οι μεμβράνες αεροστεγανότητας και ελέγχου υγρασίας μπορούν να προστατέψουν το κτήριο και τα δομικά του στοιχεία από τις διαβρωτικές και ανθυγιεινές επιπτώσεις της υγρασίας και των συμπυκνωμάτων. Οι έξυπνες μεμβράνες αεροστεγανότητας Pro Clima προσφέρουν σημαντικά πιο αξιόπιστη προστασία σε σχέση με τις συμβατικές μεμβράνες του εμπορίου.

Συμπύκνωση – Σημείο δρόσου – Ποσότητα συμπύκνωσης

Εικόνα 1 .: Σε συνθήκες εσωτερικού χώρου στους 20 °C και 50% σχετική υγρασία, το σημείο δρόσου επιτυγχάνεται στους 8,7 °C. Σε θερμοκρασία -5 °C, η ποσότητα του συμπυκνώματος που σχηματίζεται θα είναι 5,35 g/m³ αέρα

Η θερμομόνωση στο κέλυφος του κτιρίου διαχωρίζει τον εσωτερικό θερμό αέρα, ο οποίος έχει υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία σε σχέση με τον εξωτερικό κρύο αέρα με χαμηλή περιεκτικότητα σε απόλυτη υγρασία. Εάν ο θερμός εσωτερικός αέρα εισχωρήσει στα δομικά στοιχεία του τοίχου θα μειωθεί η θερμοκρασία του με αποτέλεσμα η υγρασία που φέρει να συμπυκνωθεί και να σχηματιστούν συμπυκνώματα. Οι φυσικές ιδιότητες του αέρα είναι υπεύθυνες για τον σχηματισμό των συμπυκνωμάτων καθώς ο θερμός αέρας μπορεί φέρει περισσότερο νερό υπό τη μορφή υδρατμών σε σχέση με τον κρύο αέρα. Σε υψηλότερες σχετικές υγρασίες (π.χ. περίπου 65% σε νεόδμητα κτίρια), η θερμοκρασία του σημείου δρόσου αυξάνεται και, ως άμεσο αποτέλεσμα, αυξάνεται και η ποσότητα της συμπύκνωσης.

Ελεγχόμενη διάχυση υγρασίας

Η διάχυση της υγρασίας είναι μια προβλέψιμη και επιθυμητή διαδικασία και λαμβάνει χώρα λόγω της διαφοράς μερικής πίεσης μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μεταφορά υγρασίας μέσω από το μονολιθικό, αεροστεγές στρώμα της έξυπνης μεμβράνης ελέγχου υγρασίας.

Η διάχυσης της υγρασίας είναι γενικά από μέσα προς τα έξω το χειμώνα και από έξω προς τα μέσα το καλοκαίρι. Η είσοδος υγρασίας σε ένα κτήριο εξαρτάται από την αντίσταση διάχυσης (τιμή sd) του υλικού.

Μια μεμβράνη ελέγχου υγρασίας με τιμή sd 2,3 m επιτρέπει περίπου 5 g υγρασίας ανά τετραγωνικό μέτρο να εισέρχεται στο κτήριο κάθε μέρα το χειμώνα, σύμφωνα με το DIN 4108. (Εικόνα 2)

Όταν εμφανίζεται ανεξέλεγκτη ροή υγρασίας μέσω της τοιχοποιίας, υγρασία και συμπηκνώματα συσσωρεύονται στην εσωτερική θερμομόνωση και δημιουργούν μούχλα και δομικά προβλήματα. Αυτό συμβαίνει όταν δεν έχει εγκατασταθεί μεμβράνη ελέγχου υγρασίας Pro Clima ή έχει εγκατασταθεί συμβατική μεμβράνη όπου εμφανίζει κενά.

Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου επηρεάζει τη πίεση του αέρα με αποτέλεσμα η ροή του στη συνέχεια προσπαθεί να εξισορροπήσει την πίεση. Αρκετές εκατοντάδες γραμμάρια υγρασίας μπορούν να εισέλθουν στη μόνωση λόγω ανεξέλεγκτης διάχυσης σε μία μόνο ημέρα και να συσσωρευτούν εκεί με τη μορφή συμπυκνωμάτων. (Εικόνα 3)

Παράδειγμα: 800 g συμπύκνωσης σε διάκενο 1 mm

0,5 g συμπυκνωμάτων ανά τετραγωνικό μέτρο διαχέονται στην τοιχοποιία του κτιρίου κάθε τυπική χειμωνιάτικη ημέρα μέσω της μεμβράνης ελέγχου υγρασίας με τιμή sd 30 m. Ενώ αντίστοιχα σε τοιχοποιία με συμβατική μεμβράνη ελέγχου υγρασίας με κενά πλάτους 1 mm, 800 g συμπυκνωμάτων ανά μέτρο μήκους διακένου θα διαχέονται στην τοιχοποιία. Η ποσότητα της υγρασίας σε αυτή τη περίπτωση είναι 1.600 φορές μεγαλύτερη!

Είσοδος υγρασίας από τις πλευρές των δομικών στοιχείων

Στην περίπτωση αυτή, η υγρασία εισέρχεται στη θερμομόνωση από τα πλάγια ενός παρακείμενου κτιριακού στοιχείου.

Ένα παράδειγμα για μια κατάσταση αυτού του είδους είναι ένας τοίχος που εισέρχεται στη θερμομόνωση όπου δεν διαθέτει ο τοίχος μεμβράνη ελέγχου υγρασίας και έτσι εμφανίζεται ανεξέλεγκτη ροή υγρασίας και καταλήγει από το εσωτερικό του, στην θερμομόνωση όπου και δημιουργούνται συμπυκνώματα και παραμένουν παγιδευμένα.

Υγρασία που περιέχεται στα οικοδομικά υλικά

Από τη φύση τους, οι νεόδμητες κατασκευές μπορούν να περιέχουν πολλή υγρασία στα ίδια τα δομικά υλικά. Αυτό το παράδειγμα απεικονίζει τα ποσά που μπορούν να αφορούν: μια στέγη με 6/22 δοκούς, e=70 cm και πυκνότητα ξύλου 500 kg ανά κυβικό μέτρο θα έχει περίπου. 10 κιλά ξύλου ανά τετραγωνικό μέτρο. Όταν αυτό το ξύλο στεγνώσει, θα απελευθερωθούν οι ακόλουθες ποσότητες νερού ανά τετραγωνικό μέτρο:

• Ξήρανση 1%: 100 g νερό/m²
• Ξήρανση 10%: 1000 g νερό/m²
• Ξήρανση 20%: 2000 g νερό/m²

Αυτές οι ποσότητες υγρασίας μπορούν στη συνέχεια να εισέλθουν σε άλλα μέρη της δομής του κτιρίου.

Η υγρασία μπορεί να εισέλθει σε μια δομή κτιρίου με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Είναι αδύνατο να αποτραπεί ένα ορισμένο επίπεδο φόρτωσης υγρασίας.

Ωστόσο, εάν τα επίπεδα υγρασίας είναι πολύ υψηλά, μπορεί να προκληθεί ζημιά υγρασίας στις κατασκευές.

Οι επιβραδυντές ατμών παρέχουν πιο αξιόπιστη προστασία από τους φραγμούς ατμών. Τα φράγματα ατμών με υψηλές αντιστάσεις διάχυσης επιτρέπουν πολύ μικρό στέγνωμα από το εξάρτημα προς τα μέσα και έτσι γίνονται γρήγορα παγίδες υγρασίας.

Ο αποφασιστικός παράγοντας για την αποφυγή ζημιών από υγρασία στις κατασκευές είναι η παρουσία σημαντικών αποθεμάτων ξήρανσης.

Πηγή: pro clima