Παλαιότερα πιστευόταν ότι ο μοναδικός ρόλος του αερισμού στα σπίτια και γενικά στους εσωτερικούς χώρους ήταν αποκλειστικά για λόγους υγείας και παροχή καθαρού αέρα στους ανθρώπους. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι ο αερισμός είχε θετική επίδραση και στο ίδιο το κτήριο/χώρο καθώς εμποδίζει την δημιουργία μούχλας και συμπυκνωμάτων.
Σήμερα καθώς οι απαιτήσεις για μείωση των ενεργειακών απωλειών αυξάνονται, ο αερισμός αποκτά νέο ρόλο στην επίτευξη μειωμένων ενεργειακών απωλειών καθώς και αποδεκτή ποιότητα αέρα. Η ενίσχυση της μόνωσης και της στεγανότητας του κελύφους του κτηρίου δεν επιτρέπει πλέον την ανανέωση του φυσικού αέρα με διείσδυση, και η αναζήτηση εξοικονόμησης ενέργειας στη θέρμανση απαιτεί καλύτερο έλεγχο των πηγών απωλειών θερμότητας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημιουργούνται από τον αερισμό που αντιπροσωπεύουν ένα αυξανόμενο μέρος.
Τα περισσότερα δομικά υλικά αλλά και εξαρτήματα όπου χρησιμοποιούνται άμεσα και έμμεσα στην κατασκευή των κτηρίων, όπως θερμομονώσεις, νέα υλικά κατασκευής, παράθυρα κλπ., έχουν εξελιχθεί και βελτιωθεί τις τελευταίες δεκαετίες με σκοπό να επιδράσουν σημαντικά στην μείωση των απωλειών. (στις μέρες μας) Έτσι, σήμερα η κύρια πηγή εξοικονόμησης ενέργειας αποτελεί ο αερισμός. Σε ένα σπίτι με όχι τόσο καλή έως καθόλου μόνωση η εξοικονόμηση που επιτυγχάνεται φτάνει το 20-25% (στο κόστος θέρμανσης), αντίθετα σε ένα σπίτι με πολύ καλή μόνωση η εξοικονόμηση αγγίζει το 50%.
Για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ένα αποτελεσματικό σύστημα αερισμού συνδυάζοντας πλεονεκτικά την ενεργειακή απόδοση και την ποιότητα αέρα.
Οι κυβερνήσεις συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο το σημαντικό ρόλο του αερισμού, καθώς οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί κανονισμοί απαιτούν και καθορίζουν την εγκατάσταση συστημάτων αερισμού λαμβάνοντας υπόψιν τα ενεργειακά τους οφέλη. Ανάμεσα στα συστήματα αερισμού, ένα σύστημα συνδυάζει αποτελεσματικά την εξοικονόμηση ενέργειας με την αποδεκτή ποιότητα αέρα: Demand Control Ventilation (DCV)
Φυσικός αερισμός μέσω παραθύρων:
μια ξεπερασμένη και δαπανηρή συνήθεια
Η αναζήτηση ενεργητικής απόδοσης δεν είναι πλέον συμβατή με το παλιό σύστημα αερισμού. Είναι πλέον σαφές ότι ο ένοικος εντός του εσωτερικού χώρου δεν μπορεί να καθορίσει από μόνος του ούτε την ποσότητα του αέρα που απαιτείται για ανανέωση, ούτε το σημείο εισόδου του αέρα στο χώρο, ούτε και τη διάρκειά του αερισμού.
Σε μια κατάσταση φυσικού αερισμού μέσω παραθύρων, η ποσότητα του αέρα ανανέωσης είναι είτε πολύ χαμηλή (πολύ σύντομος αερισμός, ή σε μικρό αριθμό δωματίων), ή πολύ υψηλή (που προκαλεί σοβαρές απώλειες θερμότητας, ειδικά το χειμώνα).
Για παράδειγμα, όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι 5 ° C και η εσωτερική είναι 21 ° C, ο αερισμός με το άνοιγμα ενός παραθύρου για 10 λεπτά καταναλώνει περίπου 1kW.h στη θέρμανση, δηλαδή 0,14 με ηλεκτρική θέρμανση.
Το άνοιγμα ενός παραθύρου για 10 λεπτά το χειμώνα = 0,14 *
Έτσι, ένα κατάλληλο και αυτόματο σύστημα αερισμού είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η ποιότητα του αέρα στον χώρο και η βέλτιστη εξοικονόμηση ενέργειας σε επίπεδο που περιορίζει σε μεγάλο βαθμό τις απώλειες θερμότητας αφαιρώντας την ανάγκη φυσικού αερισμού μέσω των παραθύρων, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου (θέρμανσης).
*Βασισμένο σε στοιχεία, μέσου ηλεκτρικού κόστους στη Γαλλία, εκτιμώμενη εσωτερική θερμοκρασία 21 ° C σε κανονικές συνθήκες.